ویژگی های پلی یورتان های مورد استفاده در دریچه های مصنوعی قلب

دریچه های مصنوعی قلب، موادی هستند که عمدتا برای بیمارانی که نیاز به تعویض دریچه قلب دارند بکار گرفته می شود. دریچه های مصنوعی قلب به دو دسته اصلی دریچه های مکانیکی و دریچه های بیوپروستاتیک تقسیم بندی می شوند. مشکلاتی نظیر لختگی بر روی دریچه های مکانیکی فلزی و پایداری کم دریچه های بیوپروستاتیک، توجهات را به سمت ارتقاء این مواد معطوف کرده است. دریچه های پلیمری به عنوان یکی از مواد امید بخش در ساخت دریچه های مصنوعی قلب مطرح شده و در جهت مرتفع کردن مشکلات فعلی دریچه های مکانیکی فلزی و دریچه های بیوپروستاتیک مورد توجه می باشد. زیست سازگاری، خون سازگاری و مقاومت در برابر آهکی شدن و تخریب، موارد کلیدی در دریچه های قلب پلیمری به شمار می آیند. پلی یورتان ها به دلیل خواص مکانیکی خیلی خوب یکی از محبوب ترین موادی هستند که با وجود مشکلاتی نظیر آهکی شدن و تخریب، کماکان مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار دارد. آهکی شدن یکی از مهم ترین چالش ها برای زیست پایداری پلی یورتان ها در دریچه های مصنوعی قلب مطرح می شود. دریچه قلب آنژیوفلکس از دریچههای قلب پلی یورتانی تجاری شده است که به دلیل آهکی شدن از طول عمر بالایی برخوردار نمی باشد. در این مطالعه، تاثیر بیس فسفنات به عنوان عامل ضد آهکی شدن بر روی دریچه پلیمری آنژیوفلکس نیز مورد بررسی قرار گرفته است.